بعد از آن واقـعـۀ سرخ، بلا سهـم تو شد            پیکر ســوختــۀ کرب و بلا سهــم تو شد

بعد از آن واقعه هفتاد و دو آیینه شکست            نـاگـهــان داغ دل آیــنـه ها سهــم تو شــد

بعد از آن واقعه آشوب قـیامت برخاست            بر سر نیزه سر خــون خــدا سهم تو شد

بعد از آن واقعه خون جوش زد از چشمانت            خـطـبـۀ اشک برای شهــدا سهــم تو شد

بعد از آن واقعه در هرولۀ آتش و خـون            در شب خوف و خطر خطبۀ «لا» سهم تو شد

بعد از آن واقـعه در فصل شبیخون ستـم            خوردن زخم ز شمشیر جـفـا سهم تو شد

خیمۀ نور تو در فـتـنـۀ شب سوخت ولی            کس نپرسید که این ظلم چرا سهم تو شد

بعد از آن واقعه، ای زینت سجادۀ عشق            از دلت آینه جــوشیـد، دعــا سهــم تو شد

بعد از آن واقعه، ای کاش که می مردم من            مصلحت نیست بگویم، که چه ها سهم تو شد

بعد از آن واقعۀ سرخ، حقـیـقت گل کرد            کربلا در تو درخـشـیـد، خدا سهم تو شـد